கல் உப்பு

தாத்தா...! இந்த மூட்டை எப்பவுமே வெய்யிலா இருந்தாலு சரி மழையா இருந்தாலும் சரி வெளியிலயே கிடக்கு அத யாரும் திருடிட்டு

போயிடமாட்டாங்களா?

கொத்ததெரு தாத்தா கடையின் வாசலில் எப்போதுமே எந்த பாதுகாப்புமே இன்றி இருக்கும் இந்த மூட்டையை பார்த்தபோதெல்லாம் எனக்குள் எழுந்த கேள்விகள்?

டேய்...! அது கல் மூட்டைடா அத, போய் எவன் எடுக்கப்போறான்! என்ற அலட்சிய பதிலில் எனக்கு அதன் மதிப்பு தெரியவந்தது.ஒண்ணுத்துக்கும் பேராத விஷயம்போல நம்மள மாதிரின்னு ( ஆமாங்க! அடிக்கடி ஏண்டா உப்பு மூட்டை மாதிரி நிக்கிறேன்ல எங்க பாட்டி கேட்பாங்க!)

எந்த கடையிலும் வெளியிலேயே வீட்டிருக்கும் இந்த கல் உப்பினை மட்டும்தான் நாம் நம் விருப்பப்படி எடுத்துக்கொள்ள அனுமதி அளித்திருப்பார்கள் கடைக்காரர்கள். ( தம்பி ரெண்டு படி நீயே அளந்து எடுத்துக்கோ..!)

இன்னும் சில இடங்களில் உப்பு மூட்டைகளுக்கென தனியாக ஒபன் டூ ஏரில் குடோவுன்களும் இருந்ததை நான் கண்டதுண்டு! அப்பக்கூட யாரும் அதை திருடிக்கிட்டு போக முயற்சி பண்ணது கிடையாதுங்க!?

பெரும்பாலான வீடுகளில் சாம்பார் ரசம் என பலதரப்பட்ட விஷய்ங்களுக்கும் இந்த கல் உப்புத்தான் பயன்படுத்தப்பட்டுவந்தது,அய்யய்யோ அயோடின் இல்லை இதுல என்று பயமுறுத்தியும் கூட இன்னும் கல் உப்பு பயன்படுத்தும் குடும்பங்கள் ஏராளம்!

ஊறுகாய் ஜாடி என்ற பெயரில் சீனக்களிமண்ணால் செய்யப்பட்ட ஒரு பானை, கீழே மஞ்சள் நிறத்திலும் மேலே வெளிர்ந்த நிறத்திலுமான இந்த பீங்கான் பானையில் ஊறுகாய் இருக்கிறதோ இல்லையோ கண்டிப்பாக பலரது வீடுகளிலும் கல் உப்புக்கள் நிறைந்திருக்கும். சிலர் வீடுகளில் அதனுள்ளேயே புளியையும் அடைத்திருப்பார்கள்!

டீஸ்பூன் அளவு கதையெல்லாம் எந்த அம்மாக்களுக்குமே அவ்வளவாக புரிபடாத விஷயம்! கல் உப்பினை பொறுத்த வரையில் விரல் நுனியளவு சில விரல் அளவு கையளவு இந்த விகிதங்களில்தான் கலக்கப்படும் கல் உப்புக்கள்!

பொழுதே போகத ஞாயிறுகளின் மத்தியானங்களில் சீக்கிரமாய் வந்து தொலைக்கும் பசியினை சற்றும் பொருட்படுத்தாமல் சமையலோடு வாரமலரின் வாசகி ஆக மாறியிருக்கும் அம்மாவிற்கு, என் பசி தெரியாத சமயங்களில் வரும் பலத்த குரலினை கேட்டு அக்கம்பக்கத்தினர்கள் வருவதற்குள்,அரைச்சொம்பு அரிசி சாத கஞ்சியில் சில கல் உப்பினை போட்டு கரைத்து வாயில் ஊற்றி, குரைக்கும் சத்ததை குறைக்கும் அம்மாவின் சாதுர்யம்!

இன்று என்னை நினைக்க மட்டுமே வைக்கிறது!
கண்களை கண்ணீரில் நனைக்க மட்டுமே வைக்கிறது!