எப்பிடிடீ இருக்க ராசா?

அம்மா!!! என் அம்மாவை பற்றிய கர்வம் எனக்கு கொஞ்சம் அதிகம் தான்.

நான் அழகின் மதிப்பீட்டாய் அம்மாவைதான் வைத்திருக்கிறேன்.

அம்மா கூடவே இருந்த போது அதன் அருமை தெரியாமலே போய் விட்டது.

ஆனால் முதன் முதலாய் அம்மாவை விட்டு அபுதாபி வந்த போது வந்த முதல் நாள் போன் செய்த போது அம்மா "எப்புடுடீ இருக்க??" என கேட்ட போது உடைந்து அழுதேன்.+

ப்ச் எங்கடா,

நான் உன்னை ரொம்ப அடிச்சுட்டேன் சின்ன பிள்ளையிலே இருந்து, தவிர உனக்கு எப்பவும் ஒரு கோவம் என்கிட்டே இருக்கும்.

உன்னைவிட நான் தம்பி மேல பாசமா இருப்பதா நீயே ஒரு கற்பனை பண்ணிகிட்டே...எனக்கு எல்லாரும் ஒன்னுதான்....நான் செத்தா ஒழிஞ்சாடா ராட்சசின்னு நெனச்சிப்பியோ என்னவோ...

தவிர தனியா சம்பாதிச்சு பெரிய மனுஷனா ஆக போற...இந்த அம்மால்லாம் கண்ண்ணுக்கு தெரியுமோ என்னவோ" அம்மா பேசியதை நினைத்து அபுதாபிக்கு வந்து அம்மாவிடம் பேசி உடைந்த பின் தனியாக உட்காந்து இதையெல்லாம் யோசித்து மீண்டும் உடைந்தேன்.

>>>>>>>>>>>

இந்த வரிகளினை அபி அப்பாவின் “அம்மா என்னும் அழகி!!! ” வாசிக்கும் போதே எனக்கு என் அம்மாவும்,என் அம்மாவின் அம்மா நினைவுகளை தவிர வேறு ஒன்றுமே தோன்றவில்லை!

சற்று நேரம் செயலற்று இருந்தேன் என்றே சொல்லவேண்டும்!


அபி அப்பா...!

உங்கள் உணர்வுகளில் அவ்வப்போது எங்களுடன் கொஞ்சம் உரையாடிச்செல்லுங்கள்!